Każdy doskonale zna małe grzeszki mężczyzn, którzy lubią oglądać playboye czy potocznie zwane świerszczyki… Wiele kobiet aż się wzdryga na samą myśl o tym, ale… My też nie jesteśmy bez skazy, bo przecież która przedstawicielka płci pięknej nie lubi uciekać do literatury przesyconej erotyką? 🙂
Dzięki zaprzyjaźnionemu wydawnictwu Helion, po raz pierwszy mam okazję zrecenzować dla Was kilka dzieł literatury kobiecej.

Sny Morfeusza” autorstwa K. N. Haner



Książce K.N. Haner mam wiele do zarzucenia… Łatwo nazwać ją podróbką Grey’a. Do wad zatem zaliczam wspólne cechy z książką E. L. James.

Cechy wspólne:
– bogaty mężczyzna o idealnej, lekko umięśnionej sylwetce,
– ubrany zazwyczaj w garnitur, właściciel dużej firmy,
– posiadający problemy emocjonalne wiążące się bezpośrednio ze sferą seksualną,
– dziewczyna z nieco niższych sfer,
– uparta, mająca swoje własne zdanie,
– odmieniająca dotychczasowe życie bohatera.

Mimo to jest jedna zasadnicza różnica między Grey-em, a Morfeuszem. Czytając wszystkie trzy książki E. L. James, analizowałam książkę głównie pod względem psychologicznym. Choć seria jest erotykiem, niesie za sobą ciekawe przesłanie. Sny Morfeusza niestety zaczynają i kończą się tylko na czystej erotyce, krótko mówiąc: czterysta szesnaście stron przeładowanych dzikim seksem. Choć bohaterowie faktycznie odnajdują w sobie prócz pożądania prawdziwą miłość, oraz zyskują przyjaźń, nie sposób wynieść z tego żadnego jasnego przekazu i osobistych wniosków.

Choć Morfeusz/Adam jest postacią dość intrygującą to kobieca bohaterka zdecydowanie nie przypadła mi do gustu. Potwornie mnie irytowała swoją próżnością i lubieżnością. Działała mi na nerwy głównie tym, że nie dostrzegałam w niej żadnych wyższych wartości i zalet prócz atrakcyjności fizycznej 😉

Do zalet książki koniecznie muszę zaliczyć łatwo przyswajalny, luźny język (choć niekiedy
zbyt wulgarny) oraz akcję, która rozgrywa się w bardzo szybkim tempie. Spodobała mi się postać chorego na białaczkę Tommy’ego oraz motyw klubu Mirror’s, które wydały się bardzo interesujące i oryginalne. Jako romantyczka nie lubię niesmacznych wulgaryzmów w scenach łóżkowych. Tych z resztą było zdecydowanie zbyt wiele – niemalże jedna na każdą stronę książki, co z czasem robiło się nudne i uciążliwe. Nie kryję jednak faktu, że szybko przebrnęłam przez całą książkę i podążając jej tokiem, żywiłam cichą nadzieję, że Adam, Cassandra i Tommy, będą w trójkę… Ach, te moje brudne myśli! 😀

Czytając ostatnie słowa lektury miałam ochotę wyrzucić ją przez okno, gdy dowiedziałam się, że jest to pierwsza część, która nie uświadomi mi wszystkiego o Mirrors oraz czy Tommy wyjdzie z choroby, ale… Gdy tylko nadarzy się okazja, z pewnością przeczytam drugą część (głównie dla Tommy-ego) oraz dam autorce drugą szansę!

Polecam książkę głównie fankom mocnej literatury erotycznej 🙂

Calder. Narodziny odwagi“, “Eden. Nowy początek” – Mia Sheridan

Podobnie jak unikanie oglądania zwiastunów nowości kinowych przed seansem, tak i w świecie literatury nie mam w zwyczaju przykuwać większej uwagi do opisu książki umieszczonego na tylnej okładce. Przy wyborze książek często skupiam się na ich okładkach. Jednakże mając w ręku “Caldera” i “Eden”, okładki nie porwały mnie (nie przepadam za okładkami z wizerunkami bohaterów. Choć modele są piękni, moja wyobraźnia wykreowała ich na swój własny sposób), ale instynkt i tak podpowiadał mi, że to będzie coś. Po zapoznaniu się z autorką już samo jej nazwisko zobrazowało w mojej wyobraźni genialną pisarkę.

Mój instynkt, choć czasem zawodny, tym razem się nie pomylił. Cykl A sign of love jest po prostu f-e-n-o-m-e-n-a-l-n-y. Po wielu przewertowanych książkach, w końcu trafiłam na niezwykle oryginalną historię, wspaniały, łatwo przyswajalny język oraz niesamowicie wciągającą fabułę. Mimo to, że lektura także nie stroniła od scen łóżkowych była pełna romantyzmu, głębi uczuć i prawdziwych doznań, które absolutnie nie gorszyły mnie, jako czytelnika a zwyczajnie obrazowały cielesną stronę szczerej miłości dwojga nastolatków. Na początku nie nadążałam z przyswajaniem natłoku niejasnych informacji, ale zaintrygowało mnie to do tego, by z każdą kolejną stroną zdobywać więcej wskazówek.

Bohaterowie Mii są barwni i niezwykle wartościowi. Pomijając Eden i Caldera koniecznie trzeba wyróżnić niesamowitą postać Hectora – na pozór obłąkanego starca, a z biegiem akcji człowieka po wielu tragediach, który w swym cierpieniu szukał ucieczki od świata realnego. Równie ważną rolę miał Xander, przyjaciel Caldera oraz jego przybrana siostra Maya.

Autorka bez skrupułów zagrała na moich emocjach. Przepłakałam nad książką głośno chlipiąc kilkanaście razy.

W zasadzie chcę ukryć jak najwięcej szczegółów książki po to, byście mogli osobiście dać się porwać słowom Mii Sheridan. Warto! To nie jest zwykłe romansidło. Książka uświadamia nam, jakie wartości w życiu są dla nas najcenniejsze, jak wielką siłę na miłość i przyjaźń. Jeśli nie czytałeś tej książki zapewne niewiele pojmujesz z wymienionych imion bohaterów i szczegółów, które tutaj podałam, ale poniekąd do tego właśnie zmierzam… By wzbudzić Twoją ciekawość, nie uświadamiać Ci o czym jest książka oraz jak się kończy.

Książki trafiły na VIP-owski regał w mojej nieustannie rosnącej domowej biblioteczce 😉

Hard beat. Taniec nad otchłanią” K. Bromberg


Jedno jest pewne: historia nie jest tak różowa jak można by wnioskować po okładce. Nie byłabym sobą, gdybym nie oceniła pochopnie książki na podstawie jej okładki, przed jej przeczytaniem. Trzymając ją zatem w dłoni miałam jedną wizję – przeciętna romantyczna komedia z nutką namiętności. I tutaj się pomyliłam.

Książka ma w sobie tyle ciemnych stron, tyle niebezpieczeństw i szaleństw, że trzymała mnie w napięciu przez wszystkie jej strony. Głównym bohaterem i jednocześnie narratorem był mężczyzna o imieniu Tanner, korespondent wojenny, który po stracie (rzekomo) narzeczonej (nie dostrzegłam w książce informacji o tym, że Stella była jego narzeczoną) i jednocześnie partnerki zawodowej wraca do ryzykownej pracy by stłumić wewnętrzny ból po stracie bliskiej osoby. Na jego drodze staje Beaux, nowa partnerka. Wraz z nią pojawia się cała masa irytacji, kłótni, nerwów, pożądania, namiętności i niepewności. Napięte relacje między dwojgiem bohaterów są niezwykle intrygujące. Na pozór się nienawidzą, lecz podświadomie czują wzajemne przyciąganie. Na drodze do ich spełnienia pojawia się cała masa niespodziewanych wydarzeń. Bohaterzy mają także różne oblicza, które poznajemy w trakcie akcji.

Książka jest nieprzewidywalna, fabuła bardzo dynamiczna, język łatwo przyswajalny, dialogi płynne i spójne. K. Bromerg opisuje miłość bardzo subtelnie. Pokazuje, że możliwe jest opisanie scen intymnych (niekoniecznie grzecznych) bez użycia znienawidzonych przeze mnie wulgaryzmów i z pewnymi niedociągnięciami porywając wyobraźnię czytelnika do działania.

Jasny morał, mnóstwo akcji pełnych adrenaliny, dawka rozczarowań i niespodzianek. Wszystko zawarte w jednej książce – “Hard beat. Taniec nad otchłanią”. Polecam fankom literatury erotycznej i miłosnej. Przeczytałam lekturę w ciągu jednego popołudnia. A wierz mi, że nie każdej poświęcam tak łatwo swój cenny czas! 😉

Post napisany we współpracy z wydawnictwem:

15 komentarzy

  1. Czytałam Hard Beat i mam identyczne odczucia co do swoich. Pisałam nawet recenzję. 😉 Bardzo fajna książka. Natomiast Sny Morfeusza czytam teraz naprzemiennie z Nakarmię Cię miłością i już po pierwszych stronach widzę wielkie słowo: GREY. Nie podoba mi się również język i, cóż, niedomienianie po polskiemu różnych słów- brzmi to przekomicznie :D. Nie będę cytować, czytałaś to wiesz o czym mówię.

  2. Carolin - MultiLady Reply

    To jeszcze ja się wypowiem.
    Co do mężczyzn i świerszczyków, wcale nie uważam, by ich oglądanie było takie znowu odrażające, czy karygodne. Osobiście nawet wolałabym, żeby mój mąż, jeśli w ogóle, kartkował pornofotki, niż chodził na kobitki.

    A książką Eden Nowy początek bardzo mnie zainteresowałaś. Muszę sobie kupić 🙂

  3. Tysiąc Żyć Czytelnika Reply

    Wpadłam głównie, aby porównać twoją opinie "Eden" z moją. Bardzo mnie cieszy, że są tak podobne! (To znak!)
    Co do reszty książek… raczej nie moja bajka. Okładki przeżyję, ale opisy i recenzje… już nie.

    Pozdrawiam serdecznie,
    tysiac-zyc-czytelnika.blogspot.com

    • Nigdy nie czytałam tego typu literatury ale szczerze mówiąc zachęciłaś mnie do niej, muszę w końcu coś przeczytać 🙂

      Obserwuje i zapraszam do siebie KLIK! (Jest też NOWY POST! Zbieram pytania do filmiku na yt o studiach i życiu w UK więc zapraszam 🙂 )

  4. Amanda Niedrich Reply

    kocham literaturę erotyczną!
    Swojego czasu, gdy miałam więcej wolnych chwil dla siebie – pożerałam takie książki masowo. Być może spodoba Ci sie też "Szkarłatny Płatek i Biały" – zapadła mi w pamięci.

  5. Sylwia Aga Matuszyk Reply

    Jesteśmy bardzo ciekawe tej pierwszej książki 🙂 Tytuł jak i okładki bardzo zachęcają, ale nic nie przebije twoich recenzji 😀 Hehe ^^ Buźka ;3

    • Nowy początek to druga część cyklu Mii Sheridan, zatem nie miałby on większego sensu bez przeczytania części pierwszej. Swoją drogą, pierwszy tom jest tym kluczowym. Polecam! 🙂

  6. Jowita Michałowska Reply

    Okładki piękne! Mogą być ciekawe 🙂
    Super wpis kochana! ♥
    Pozdrawiam
    http://jowitamichalowska.blogspot.com/

  7. K.N. Haner Reply

    Dziękuję pięknie za recenzję 🙂 Bardzo rozbawiłaś mnie wzmianką o Cass, Adamie i Tommym… Ach te trójkąty 🙂 Mam nadzieję, że druga część bardziej przypadnie Ci do gustu, choć mam sporo obaw, skoro nie przepadasz za ostrymi scenami. Pozdrawiam serdecznie!

    • Ostre sceny mnie nie odrażają, bardziej negatywny wpływ mają na mnie moje słowa tabu typu ku***, ci***, nie znoszę ich 🙂 Jest mi niezmiernie miło, że odpowiedziałaś na moją recenzję, to dla mnie zaszczyt. Jeszcze bardziej cieszy mnie fakt, że szanujesz moje zdanie. Czekam więc na drugi tom! Pozdrawiam serdecznie, życzę weny i zapału do pisania 😉

  8. Patrycja Kalinowska Reply

    Piękne przedstawienie książek. Bardzo zachęciłas mie do ich przeczytania. Z zaprtym tchem czytałam post i czekam na wiecej takich ❤❤❤

Write A Comment